KABUK DEĞİŞTİRİYORUZ

Her canlının yaşadığı müddetçe değişimi kaçınılmazdır… Canlı bir toplumun içerisinde yıllardır yenilenmeden akıp gidiyoruz. Kaçınız hayatı boyunca tüm dünya toplumları olarak evlere çekilme sahnesine şahit oldu? Tarih boyunca böyle bir sahneye ilk defa şahit oluyoruz.

Yazının tamamını okumak için tıklayın

EZBER BOZULDU

Korkuyoruz ama neden? Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak korkusu mu yoksa otomatiğe bağlanmış hayatımız raydan çıktığında ne yapacağımızı bilememe korkusu mu bu? Ezberlediğimiz 1984 romanı, sahnelerini ezbere bildiğimiz Charlie Chaplin’in Modern Zamanları, sabahları ezbere apar topar gittiğimiz işimiz, birbirinin aynısı geçirdiğimiz günler hepsi bozuldu. Evimizdeyiz ama hiç bilmediğimiz bir alemdeyiz…

Yazının tamamını okumak için tıklayın

ÖNCE EVLERE KAPANDIK SONRA İÇİMİZE

Evimize dönüyoruz, içimize dönüyoruz, kabuğumuza çekiliyoruz, mağaramıza sığınıyoruz… Mahallece değil, şehirce değil, milletçe değil, sen ben o değil dünyaca geri çekiliyoruz. Herkes kendi mağarasında, kendi vicdanıyla hesaplaşıyor. Ortaya birçok algoritma çıkıyor.

Evimize çekiliyoruz doğa kendiyle baş başa kalıyor. Yüzyıllardır verdiğimiz tahribatın bir özrü mü bu?

Yazının tamamını okumak için tıklayın